Een vers geploegde akker, koeien die rustig grazend in de wei staan of verse aardbeien plukken uit de tuin. Ik kreeg het al van jongs af aan mee, omdat we thuis een grote tuin hadden en mijn grootouders in een boerderij woonden. Voor mij was het heel gewoon om veel tijd buiten door te brengen. Nog altijd ruim ik tijd daarvoor in, omdat het me helpt afstand te nemen van de dagelijkse dingen en nieuwe invalshoeken te zien. Steevast krijg ik tijdens een wandeling een nieuw inzicht dat me verder helpt.
Dat nieuwe inzicht is het eerste wat het me brengt. Dat is de zichtbare winst, de eerste oogst. Daaronder is nog een voordeel te vinden, een interessant resultaat in een extra laag: de gave om verbindingen te leggen. Het heeft lang geduurd voordat ik deze opbrengst zag.
Waarom ik als buitenmens toch hoofdkennis ging opdoen
Mijn allereerste langdurige baantje was als aardbeienplukker bij een boer in de polder, geregeld door mijn vader. Vijf weken lang elke ochtend vroeg uit de veren om op je knieën tussen de aardbeienplanten door te schuiven. De goede, verse aardbeien belandden vervolgens in bakjes voor de veiling. Ik vond het fijn werk. Het was de zomer voordat ik naar de universiteit in Groningen ging om Zweeds te studeren. Iets waar ik me ontzettend op verheugde.
De boer bij wie ik werkte, zag mijn plezier in het buiten zijn. Hij kende mijn achtergrond als boerenkleindochter en op een dag vroeg hij zich hardop af waarom ik in vredesnaam ging studeren. Hij snapte niet dat ik als buitenmens, mezelf op een universiteit neer ging zetten om ‘hoofdkennis’ op te doen. Ik kon het hem niet uitleggen, maar wist wel dat beide werelden me pasten.
Het werd me pas jaren later wat duidelijker, toen ik in Umeå (Zweden) ging wonen, werken en studeren. Ik gedij het beste als ik twee werelden combineer, als ik bruggen bouw tussen gebieden of dingen die niet logischerwijs bij elkaar lijken te horen. In het geval van studeren en buiten zijn, gaat het over de combinatie van nieuwe kennis, vaardigheden en mensen én de verbondenheid en nieuwe inzichten uit de natuur. Voor mij is het niet het één of het ander, maar zijn ze allebei van meerwaarde om vooruitgang te boeken.
Twee werelden verbinden
Het zijn inmiddels niet de enige twee werelden die ik met elkaar verbind; dat bruggen bouwen blijkt een natuurlijke gave van me. Ik kijk graag bedrijfskundig naar gemeentelijke organisaties, pas een strategisch analysemodel toe op persoonlijke vraagstukken en leer mijn bedrijf beter neerzetten door een vrijwilligersorganisatie te besturen. Voor sommige mensen lijken die werelden niet bij elkaar te horen; voor mij zijn het uitgelezen kansen op vernieuwing en ontwikkeling.
Welke brug wil jij bouwen? Zoek je nog hoe de verbinding gemaakt kan worden tussen je persoonlijke vraagstukken en die uit je organisatie? Ik help je graag om die afstand te overbruggen.
Je kunt me altijd mailen via ingrid@innerstrengths.nl of bellen via 06-515 86 147.
Hartelijke groet,
Ingrid Kramer.
