Als de as op het veld maar goed is, dan bouw je daar de rest van het team omheen.
Hoe vaak horen we voetbalcommentatoren niet uitspraken doen over de zogenaamde as van het veld? Het gaat om spelers die in een lijn van voor naar achter op het veld staan (achterhoede, middenveld en voorhoede). Heb je daar drie spelers staan die goed samenspelen, dan is de basis goed en vergroot je de kans op succes.
Laatst stond ik naast de voorzitter in de kantine. We vormen nu ruim 5,5 jaar een duo. Geen komisch duo, maar wel een bestuurlijk duo en in de ogen van sommigen misschien wel een onafscheidelijk duo.
We begonnen met zijn vijven en we zijn weer met zijn vijven, maar in de beginjaren zijn we onderweg onze andere medebestuurders verloren. We zijn zelfs enige tijd met zijn tweeën geweest. Dat schept een band.
Maar een bestuur van alleen een voorzitter en een secretaris houdt het niet lang vol. Statutair mag het ook niet, maar ja, je moet natuurlijk wel geschikte kandidaten kunnen vinden.
Gelukkig is de voorzitter een clubman pur sang en kent hij iedereen. In zijn omgeving had hij snel iemand gevonden. En omdat de nieuwe bestuurder van ons drieën de meest secure is, was de keus snel gemaakt: hij werd de penningmeester.
Bijna een jaar hebben we met zijn drieën het bestuur gevormd. Het was het post-jubileumjaar en er gebeurde van alles. We kregen het flink voor de kiezen en de enige manier om het vol te houden, was vol op elkaar vertrouwen en continu de samenwerking zoeken.
Ook hebben we de momenten dat de boog wat minder gespannen was, goed benut. Eerlijk… sinds mijn studententijd heb ik nog nooit zoveel kroegen van binnen gezien als in dat post-jubileumjaar. Ik wist niet eens dat Zutphen er zoveel had.
Zoals gezegd zijn we inmiddels weer met zijn vijven. De samenwerking binnen ons bestuur is goed. Ieder heeft zijn eigen kwaliteiten en portefeuilles en ik waardeer al mijn collega-bestuurders voor wie ze zijn en wat ze meebrengen. In de diversiteit toont zich de meerwaarde.
Toch is de basis van dit bestuur gelegd in het post-jubileumjaar en voelt het een beetje alsof wij de as van het veld vormen. En dan bedoel ik niet kwalitatief, maar wel als stevige basis waar de rest naadloos bij past.
Een goede basis (of as) is goud waard!
