Erbij horen is één van de systemische basisbehoeften. Dat klinkt simpel, maar we handelen er lang niet altijd naar.
Erbij horen gaat dus over erbij horen, of het nu leuk is of niet leuk. Ook de vervelende gebeurtenissen willen dus domweg gezien worden. Negeer je die of degene die zich opwerpt als de boodschapper, dan blijf je daar last van houden. En dat kan jaren (zelfs decennia duren).
Nu ben ik niet systemisch opgeleid, maar heb er wel jarenlange en intensieve ervaring mee. Dan ontwikkel je er toch oog voor.
Dus ben ik kien op kritiek serieus nemen en zien wie er buitengesloten is/wordt. En dat geldt niet alleen voor personen, maar ook voor hele (voetbal)afdelingen. Daarom is een vrouwelijke speler van verdienste zo belangrijk. Dat heeft niet (alleen) te maken met dat ik een vrouw ben en er daarom veel waarde aan hecht.
Een ander systemisch principe is dat je de oorsprong niet vergeet. Het doet ertoe hoe een bedrijf, organisatie of voetbalclub ontstaan is. Daar moet je oog voor blijven hebben.
Wij zijn een maatschappelijk betrokken voetbalclub die de wereld een beetje mooier wil maken. Voor je het weet ben je te veel bezig met een vitaal sportpark aanleggen, nieuwe buurtinitiatieven ontplooien en een duurzame accommodatie nastreven.
Hele goede initiatieven, die helemaal passen bij onze club. Het mag alleen niet ten koste gaat van voetbal. Dat blijft het belangrijkste en is onze eerste focus, altijd. Dat mogen we dus niet verloochenen.
Sterker nog, de oorsprong van de club ligt in het mannenvoetbal. Daar is het ooit, 105 jaar geleden, mee begonnen. Later, pas veel later, kwamen daar G-voetbal en vrouwenvoetbal bij. Die basis is en blijft overeind.
Het lijkt een subtiel evenwicht, maar het is eigenlijk best simpel. Zolang we samen de club vormen met oog voor oorsprong én het doel voor ogen houden, komt het goed. Het systeem (lees: de voetbalclub in dit geval) is er namelijk altijd op uit om te blijven bestaan. Mooi hè.