Hoe lang is de houdbaarheidsdatum van een voetbalbestuurder? Ik zit inmiddels ruim vijf jaar op deze plek. Als iemand me dat van tevoren had gezegd, had ik diegene volstrekt voor gek verklaard. Ik ben namelijk van de kop en de staart en ben regelmatig redelijk vlot toe aan wat nieuws.
Toch werkt dat bij een (of deze) voetbalclub kennelijk anders.
Toen ik begon, betrad ik een hele nieuwe wereld. Voetbalsupporter en -liefhebber was ik allang, maar eindverantwoordelijk zijn en dan ook nog samen met anderen in een bestuursteam? Ik had het nog niet eerder gedaan.
Het was nog net geen Pipi Langkous-beslissing (‘ik heb het nog nooit gedaan, dus ik denk dat ik het wel kan’), maar het leek er wel wat op. Een talententest die ik jaren eerder had gedaan, wees uit dat een eindplek me wel zou passen. Ervaring daarin had ik niet.
Toch ben ik eraan begonnen en dat was dus de uitkomst van die test gecombineerd met een gevoel van ‘ja, ik wil’. Het doet me nog altijd een beetje denken aan mijn keuze voor de studie Zweeds. Die heb ik ook op gevoel gedaan en het bleek een schot in de roos.
In het eerste jaar als voetbalbestuurder leerde ik de club kennen evenals mijn mede-bestuurders. Ik had geluk, want we vierden het 100-jarig jubileum. Dan leer je de club meteen goed kennen én ik kon regelmatig feestjes vieren. Ook niet verkeerd.
Na dat jaar dacht ik te kunnen bouwen. Helaas waren op één na (de voorzitter) mijn mede-bestuursleden verdwenen. Dan is besturen hard werken. Gelukkig vonden we snel weer een 3e, de penningmeester. Dat jaar hebben we de basis gelegd voor het bestuursteam van nu. Toch was bouwen nog lastig met veel vacatures en vrijwilligers die na het jubileum stopten.
Mijn 3e jaar begon goed met twee nieuwe bestuursleden erbij. Jippie, team compleet en afgesproken dat we er met zijn vijven zeker nog twee jaar zouden zitten om, jawel, te kunnen bouwen.
Toen kwam corona en werd het crisismanagement. Dat is niet mijn ding. En even had ik er schoon genoeg van. Toch ben ik gebleven, omdat we als team (achter de schermen) wel met elkaar konden bouwen.
En zo hebben we inmiddels corona achter de rug. Het bestuursteam staat en het bouwen aan de rest van de vrijwillgersorganisatie gaat gestaag door. De onderlinge samenwerking is goed en gaat steeds beter en soepeler. Tijd om te gaan?
Tja, die houdbaarheidsdatum. Ook nu raadpleeg ik weer mijn gevoel. Rationeel gezien valt er nog genoeg te doen; de staart ofwel het eindresultaat is nog niet gehaald. Maar ik heb wel eerder een schip verlaten voordat het aankwam. Zwemmen kan ik wel.
Nee, ik blijf. Omdat ik deel uit wil blijven maken van deze club: van dit fijne bestuursteam en deze fantastische, saamhorige voetbalclub die de wereld een klein beetje mooier maakt!
