Het WK-voetbal volg ik uiteraard als voetbalbestuurder én -liefhebber. Dus kijk ik graag de wedstrijden. Toch ontkom ik ook niet aan de ‘randzaken’ tijdens zo’n toernooi. En die bevatten soms echte pareltjes.
Voor mij is een echte intikker natuurlijk de keeper van Oranje, Andries Noppert. Friezin van origine en Feanfan als ik ben, doet het me deugd dat hij zich zo staande houdt (hield inmiddels). Recht voor zijn raap en gewoon doen waar je voor gekomen bent. Heerlijk hoe iemand zo dichtbij zichzelf kan blijven in zo’n (media)circus.
Maar vergeet ook Denzel Dumfries niet met zijn verhaal over de hulp van een sportpsycholoog. In een wereld van stoere mannen is hulp vragen niet gemakkelijk. Het vraagt als allereerste een kwetsbaarheid om te erkennen dat er iets is wat je zelf, in je eentje niet op kunt lossen. Wat ik nog mooier vind, is het gemak waarmee hij er vervolgens over vertelt. Kijk, dan wordt het ook de gewoonste zaak van de wereld als je het zo brengt.
Tot slot kan ik het niet laten om stil te staan bij het eerste vrouwelijke arbitrageteam op een WK voetbal. Ligt het aan mij of is daar in het buitenland meer aandacht aan besteed dan bij ons? Ik zag al scrollend op mijn social media veel buitenlandse aandacht voor het glazen plafond dat de vrouwen hiermee hebben doorbroken. Ik ben het daarmee eens. Het is fantastisch om zulke voorbeelden te hebben als vrouw in de voetbalwereld.
De kracht van het hebben van voorbeelden, van mensen die dingen doen die daarvoor niet vaak voorkwamen, mogen we niet onderschatten. Vóórlopers kunnen anderen raken en uitnodigen om hetzelfde te doen. Doe mij er nog maar een paar meer van!