Je hoort vaak bewondering in iemands stem als jij iets gedaan hebt wat je moeiteloos afgaat. Iets wat jij doet zonder erbij na te denken, wat je doet op de automatische piloot als het ware. Je vindt het doodnormaal en snapt niet dat iemand anders daar moeite voor moet doen. Sterker nog, je vindt er niks bijzonders aan.
Je eigen kwaliteiten als talent zien. Dat blijft iets wat er maar moeilijk ingaat bij velen.
Hoe kan het toch dat we onze eigen talenten, en hoe die werken, zo gemakkelijk over het hoofd zien? Dat komt omdat de dingen die je automatisch doet, onbewust zijn. Ze zijn daarmee een blinde vlek voor jezelf.
Alles wat je automatisch goed afgaat, daar hoef je niet over na te denken. Het zijn je neurologische patronen, je eigen DNA. Het zijn die dingen waarin je excelleert zonder dat je het in de gaten hebt. Zo ken ik iemand die goed is in alternatieve scenario’s bedenken, maar ze doet dat zo snel dat ze er niet over communiceert. Ze weet namelijk binnen een ‘split second’ wat in de gegeven omstandigheden de beste keuze is of hoe een probleem het beste opgelost kan worden. Maar doordat ze erover vergeet te communiceren, heeft haar omgeving niet eens in de gaten dat ze verschillende scenario’s heeft afgewogen. Zo kreeg ze ooit eens de feedback: ‘kun jij dat goed? Ik zie en hoor je nooit alternatieve scenario’s schetsen’. Ze snapte die opmerking eerst niet, maar inmiddels weet ze dat het haar eigen blinde vlek was die alles te maken heeft met haar talent dat ze volautomatisch inzet.
Dus in plaats van dat je je schouders ophaalt en net doet alsof het niet bijzonder is, wordt het misschien tijd om je talent te leren kennen en te omarmen. Want geloof me: de wereld wordt er mooier van als we allemaal doen waar we briljant in zijn. Pas dan bruis je en ga je de dag met net zoveel energie in als je de dag eindigt. Dat willen we toch allemaal?
Wil jij je talenten ontdekken en verder verkennen? Ik ga graag met je in gesprek.