Elke keer als ik het water oversteek, heb ik het gevoel dat ik thuiskom. Zo omschrijf ik het ‘t best. Dan ervaar ik een combinatie van innerlijke rust en levenslust. Waarom ga ik dan niet vaker, vraag ik me af nu ik voor het eerst sinds 10 jaar weer naar Zweden ga. Want daar heb ik dat gevoel telkens weer.
De aanleiding om te gaan is de 16e verjaardag van onze oudste zoon. Jaren geleden heb ik hem (en zijn broertje) beloofd dat ik hen op die leeftijd een bezoek aan Stockholm cadeau doe. Gewoon, omdat het een mooie stad is én omdat ik zelf zo graag terugga.
Ineens is het zover en hij was het niet vergeten. Sterker nog, hij wilde het meteen verzilveren in de meivakantie. Beloofd is beloofd, dus we gaan. En stiekem ben ik blij met zijn enthousiasme omdat het me naast quality-time met hem, ook weer terugbrengt bij het gevoel dat ik zo goed ken en het heerlijk vind om te herbeleven.
Ruim anderhalve week trekken we samen op. We bezoeken naast Stockholm ook andere plekken en doen onderweg Kopenhagen nog aan. We maken prachtige herinneringen samen en ik hoop een stukje van het ‘Zweden’-gevoel met hem te kunnen delen. Maar wat is nu het Zweden-gevoel echt? Wat maakt het zo bijzonder en, misschien wel de belangrijkste vraag: Kan dat alleen daar?
De laatste vraag is gemakkelijker te beantwoorden dan de eerste twee. Probeer maar eens een gevoel te beschrijven voor iemand anders. Dat lukt mij niet. Het is net alsof je de vraag moet beantwoorden waarom je Zweeds studeert (of hebt gestudeerd). Geloof mij, die vraag heb ik ontelbare keren gehad en beantwoord. Totdat iemand tegen me zei ‘nu snap ik het nog steeds niet’ en ik dacht en zei vervolgens ook: ‘Nee, dat gaat ook niet; dat was een beslissing op gevoel en ik probeer het je rationeel uit te leggen’. Onbegonnen werk.
Gelukkig kan ik het Zweden-gevoel ook gewoon in Nederland ervaren. Anders was ik allang geëmigreerd. Het gaat om die momenten dat alles klopt, dat alles samenvalt, ik volledig in het moment ben en dingen vanzelfsprekend gaan. Dat mijn intuïtie moeiteloos op volle toeren draait en ik precies weet wat ik te zeggen en te doen heb. Dan (her)beleef ik telkens weer mijn Zweden-gevoel.
Dat komt gelukkig steeds vaker voor sinds ik werk vanuit mijn talenten en ik mensen help datzelfde te doen. Als mensen inzichten krijgen over waarom ze vast zijn gelopen of ineens zien wat wel kan als ze keuzes durven te maken die passen bij hun eigen sterke punten. Dan zie en voel ik de energie terugkomen bij ze. Dat is voor mij een teken dat het klopt. Op die momenten zijn we allebei onbewust even in Zweden.
